''Kujtoj se, ndërsa po e shihja Bin Laden të nxirrte frymën e fundit, mendova: kjo është gjëja më e mirë apo më e keqe që kam bërë ndonjëherë?''', i ka rrëfyer ‘the Shooter' gazetarit Phil Bronstein i Qendrës së Reporterëve Investigativë.
''Siguracioni shëndetësor për mua dhe për familjen time ndali mesnatën e së premtes'', ka rrëfyer për Bronstein jo shumë kohë pas të njëjtës së premte, duke shtuar se, kërkoi nëse kishte ndonjë formë tranzicioni apo një formë të re sistemi sigurimi, por përgjigja ishte: ''Jo. E ke lënë shërbimin. Mbulimi yt nga shteti mbaroi. Falemnderit për 16 vitet e tua. Shko të bësh...''.
Gjashtëmbëdhjetë vjet në të cilat ai ka vrarë dhjetëra ''armiq në luftime'' në misione të panumërta; nga të cilat ajo më e egra ishte sigurisht kundër liderit të al Qaida-s. E gjeti përballë, duke u futur në atë dhomë në katin e tretë të vilës në qytetin pakistanez Abbottabad. Dhe në rrëfim kujton se ''Bin Laden ishte në këmbë. I kishte duart mbi shpatullat e një gruaje dhe ishte duke e shtyrë përpara. Jo saktësisht drejt meje...E pashë...kishte një pushkë mbi një raft afër tij, AK, për të cilën ishte i famshëm. Dhe lëvizi përpara. Nuk e dija nëse gruaja kishte një rrip me eksploziv...ai kishte një pistoletë. Kjo ishte një kërcënim...e qëllova, dy herë, në ballë. Bum, Bum. Herën e dytë ndërsa po binte. U rrëzua mbi dysheme, përpara krevatit të tij dhe e qëllova përsëri. Bum, në të njëjtin vend''.
Në artikullin për Esquire, Bronstein rendit një seri shpërblimesh që munguan, duke nisur nga 25 milionë dollarët, që vareshin mbi kokën e Bin Ladenit dhe që nuk u shkuan kurrë burrave të grupit Team Six (Ekipi i Gjashtë). Sikur të ishte një libër apo një film ajo natë, e jo një operacion, ngjarje. Por edhe humbje të pensionit dhe siguracionit shëndetësor, përveç artritit, dëmeve në shikim dhe të tjera të këqija shkaktuar nga jeta në ushtri. Apo mungesa e një martese të lumtur, pasi ai u nda nga bashkëshortja, e lodhur duke e parë të ikë për një punë, që e mbante deri në 300 ditë larg shtëpisë.