Cilat parime thelbesore duhen respektuar gjate gjendjes se jashtezakonshme

Kushtetuta ose legjislacioni i vendit normalisht pershkruajne rrethanat qe mund te çojne ne gjendje te jashtezakonshme, percaktojne procedurat qe duhen ndjekur dhe percaktojne kufijte e kompetencave qe mund te kerkoje emergjenca ose te drejtat qe mund te pezullohen. Perderisa çdo vend do te deshironte t’i percaktonte praktikat e tij, norma nderkombetare jane hartuar qe mund te ofrojne udhezime te dobishme. Per shembull, traktatet e rendesishme nderkombetare, si Konventa Evropiane e te Drejtave dhe e Lirive Themelore te Njeriut (ECHR) dhe Pakti Nderkombetar per te Drejtat Civile dhe Politike (ICCPR), percaktojne se shtetet duhet te respektojne parimet ne vazhdim.

• perkohshmerine: kjo lidhet me natyren e jashtezakonshme te shpalljes se gjendjes se jashtezakonshme;
• rreziku i jashtezakonshem: kriza duhet te paraqese nje rrezik real, aktual ose, te pakten, te afert per bashkesine;
• shpallja: gjendja e jashtezakonshme duhet te shpallet publikisht; kjo i informon qytetaret per gjendjen ligjore dhe zvogelon mundesine e gjendjes te jashtezakonshme de facto, d.m.th, nje situate ne baze te se ciles shteti kufizon te drejtat e njeriut pa e shpallur zyrtarisht gjendjen e emergjences;
• komunikimi: njoftimi per masat qe merren duhet t’u behet shteteve te tjere dhe organizmave perkates qe monitorojne traktatet; per shembull, ne qofte se nje shtet do te shmanget nga detyrimet qe ka ne baze te Konventes Evropiane te te Drejtave te Njeriut