Nëse fitorja e Rushdie-ut ishte e parashikueshme, njëherësh dhe e merituar, sipas John Mullan-it, profesor i Anglishtes në University College të Londrës, dhe një nga vlerësuesit e listës finale për “Best of the Bookers”. Ai ka pohuar se kur “Fëmijët e Mesnatës” fitoi Booker Prize më 1980, askush nuk e njihte si duhet Rushdie-un, ky ishte romani i tij i dytë dhe askush nuk priste që të fitonte. Megjithëse njerëzit e dinin se çfarë ishte realizmi magjik, askush nuk kishte lexuar më përpara në anglisht një roman si ky. Dhe ku fitoi, u duk se nëpërmjët këtij çmimi mund të identifikoheshin zhvillimet e reja në letërsinë angleze.”
Libra të tjerë në listën e “The Best of the Booker” ishin “Rruga e shpirtit” - Pat Barker (1995); “Oskar dhe Lusinda” - Peter Carey (1988); “Turpi” - JM Coetzee (1999); “Konservatori” - Nadine Gordimer (1974) dhe “Rrethimi i Krishnapurit” - JG Farrell (1973). Vendin e dytë e zuri “Turpi” i nobelistit afrikanojugor JM Coetzee. Mullan ka theksuar se ky çmim konfirmon nga ana tjetër që “vlerat që këtyre librave i kanë mbijetuar modës që u jep atyre popullaritet të përkohshëm”.
Edhe pse nuk pati polemika të asaj shkalle si për “Vargjet Satanike”, për hir të “Fëmijëve të mesnatës” Rushdie-u u kërcënua me padi për shpifje nga Indira Gandi. Çështja u zgjidh para se të shkonte në gjyq.
Nga : Gazeta Shekulli