Syte e bukur mbyllin. Po gjumi
nuk e di ku eshte merguar, nuk e di.
Njera perserit me vete nje varg. Tjetra
nje figure sjell nder mend...Si nje lirike dashurie
ledhaton pastaj jastekun bosh ne krahet e saj.
(...Valle me ke u martuan burrat tane,
me ne, apo me ty, poezi?...)
Nje fjale, nje rime,
nje lume dashurie dhe pak xhelozi,
Mesnata e krijimit capitet si plak i ngadalshem.
Vone. Syte e bukur mbyllin.
dhe ne endrra shohin vjershat e librave
te ardhshem