Kokrra e Kafes

Diten kur zoti te krijoi

Nje kokerr kafe te blatoi

Dhe zemergjere aty per aty,

Diku poshte ta ngjiti ty.



Ta ngjiti ty vertikalisht,

I dha jete, i dha mish,

Pastaj me thirri dhe me tha:

"Ate kokerr kafe mos e nga!



Mos e nga e mos e kruaj,

Ndryshe mendja do te luaje,

Se s'ke mulli qe ta bluash,

Ne pleqeri do te vuash!"



Une Ate nyk e degjova,

Kokrren e kafes e shijova:

Mjalte e kripe me ere ftoi!

Nga trute fare me shkalloi.



Ateher' Zotit kaq fisnik

i kerkova nje ibrik

Lengun kafes per t'ia pire,

Se me te s'kisha te ngire.



Deshiren Ai ma plotesoi,

Vec Ibrikun s'ma vu ne goje,

Por ma vendosi diku poshte,

Me lefyt hem mish, hem kocke.



.............................



Sot qe u plaka, shume po vuaj,

Me kete lefyt asgje me s'kruaj,

Se kocke behet ne te rralle

e prej vitesh jam ne hall.



S'gjej dot per be kokerr kafe,

Nate e dite merrem me llafe,

Kokrra e kafes eshte per te tjere,

O pleqeri, moshe e permjere!....