Nuk i njoha as vete enderrat e mia
nen nje grusht guresh ne toke te huaj
kishte pase lindur dielli pa u ndjere
e kishte pase dhe perenduar...
E trembur, dridhem lakuriq ne naten time
ndersa ne shtresa te bardha endet dashuria,
e kala ngrihen, e mure bien
mbi Tever. Ketu mbaroi sot pafundesia.
S'e di ku jam ne brigje te embla
une qe u rrita me ne buze shijen e kripes;
kam mall per detin udherrefyes qe ish i vetmi
i lejuar te me prekte trupin ne mes te dites.
Kam humbur neper udhe qe s'jane te miat
qe nuk i di e kurre s'do t'i njoh
ne kete prag vjeshte permbi Tever
nje cope fill te Arianes fsheh ne dore.
