Lirija

I
Liria ёshtё shpresё magjike,
Pёr ku, tёrë njerëzimi garon,
Liria ёshtё kënaqёsi fisnike,
Pёr çka vlen, çdokush tё rron

II.
Liria nuk dhurohet,
Nga askush qё sundon,
Ajo, nё mёnyrё tё ndyshme fitohet,
Tё tillё lum kush e gёzon,

III.
Liria kёrkon pёrgjegjёsi,
Nga ata qё e fitojnё,
Liria na jep kënaqёsi,
Qё kurrё të mos submisioim,

IV.
Liria nuk duron,
Tё mbizotёrosh tё tjerёt,
Jo, Liria kurrsesi nuk lejon,
Tё shfrytëzosh tё mjerët,

V.
Liria ёshtё... e ftohtë,
Kur protektorët tё rrinë mbi kry,
Ajo tё mbanё tё coftё,
Kur dikush gjithnjë tё udhëzon ty,

VI.
Liria kërkon përparim nё arsim,
nё shkencë, nё art, nё ekonomi, nё kulturë,
Jo, Liria nuk duron konstёrnim,
E tё bëhesh gjithnjë urё,

VII.
Liria kёrkon sundim ligjor,
pёr tё gёzuar jetё tё lirё,
Liria kёrkon tё jemi krushq dasmorë,
qё ligjet tё respektohen mirё,

VIII.
Liria nuk falet
nga ata qё kanë fuqi,
Jo, Liria kurrë nuk ndalet,
duk krijuar pёr njerëzimin,
zbulime tё reja epokale,
pёr jetё dhe ardhmёri,