Miliona njerez ne te gjithe boten e dine tashme se per te blere veshje dhe aksesore nuk eshte e nevojshme te dalesh dyqan me dyqan. Mjafton nje klikim ne pushimin e drekes, apo nje “prekje” ne IPad. Ja perse firmat me te medha kujdesen gjithmone e me shume per butiket e tyre virtuale…
Tetë milionë vizitorë në muaj. 717 mijë porosi të kryera. Një blerje për çdo 22 sekonda. Janë këto të dhënat që kanë dalë për blerjet online në gjashtë muajt e parë të 2010-s nga grupi Yoox, perandoria që kontrollon yoox.com dhe thecorner.com, ku përfshihen më shumë se 23 faqe interneti të stilistëve të famshëm ndërkombëtarë. Një faturë globale prej 152 milionë eurosh (në 31 dhjetor të vitit 2009) dhe më shumë se dy milionë pako që dërgohen në vit. Federico Marchetti, një dyzetvjeçar administrator i deleguar i Yoox, di gjithçka për klientët e tij: sa kohë u duhet për të zgjedhur, sa shpenzojnë dhe për çfarë.
Nga të dhënat zbulojmë se pasioni i përbashkët i njerëzve në të gjithë globin janë këpucët. Ato dhjetë centimetra apo më të larta preferohen nga italianet, që ndiqen hap pas hapi nga spanjollet. Në vend të fundit renditen indianet dhe argjentinaset për preferencat e tyre për këpucët me pak takë, apo të ulëta fare. Këto produkte blihen më shumë online, pavarësisht rrezikut për numrin dhe cilësinë. Po ashtu tregohet se italianët shfrytëzojnë me shumë dëshirë pushimin për kafe për të bërë një blerje online dhe se 30 për qind e tyre blen gjatë orarit që gjenden në zyrë: nga 13:00 në 14:30.
Edhe francezët, dhe në përgjithësi europianët, preferojnë blerjet në orarin e kafesë, ndërsa 98 për qind e japonezëve navigojnë dhe blejnë në internet vetëm natën. Më të zotët në blerjet online janë gjermanët: përdorin sistemin për të mos paguar për dërgesat dhe e marrin të njëjtën veshje në dy-tre numra të ndryshëm. Mbajnë atë të duhurin dhe kthejnë ato që nuk u hyjnë në punë. Më dorështrënguarit janë francezët, pavarësisht se Parisi është kryeqyteti i modës. Ata që shpenzojnë më shumë janë amerikanët, edhe pse ekonomia e tyre nuk po jeton ditët më të mira. Nëse ka fustane të gjatë të tipit hollivudian, mos shpreso kot: amerikanët i blejnë sa hap e mbyll sytë. Më befasuesit janë japonezët: rekordi i përket një zonje që harxhoi plot 4 mijë euro për një fustan prej letre me stilin e viteve ‘60, një thesar i vërtetë për koleksionistët.
Kjo tendencë botërore, të blerit online, po revolucionon dukshëm botën e modës. Sepse, gjithmonë sipas të dhënave të Yoox, problemet e prerjeve apo masave nuk i ndalin më blerjet. Burrat blejnë njëlloj sa gratë (një në tre blerës është mashkull) dhe momentet që u dedikohen vitrinave virtuale kanë ndryshuar (pushimi i drekës apo orari i punës në Europë, momenti i aperitivit dhe mbrëmjet e vona në SHBA apo Azi). Por jo vetëm kaq: aplikacionet e reja për iPad, iPhone dhe Smartphone bënë që një blerëse belge të shpenzonte plot 3 mijë euro për një xhaketë firmato.
Për pasojë, “fashion sistem” ka hedhur në treg një numër të madh iniciativash, me detyrën për të fituar luftën mes dyqaneve reale dhe atyre virtuale. Kërkesa e parë për të garantuar një eksperiencë të bukur është kënaqësia dhe argëtimi. Ato çka ofrojnë sajtet e tilla si prada.com, miumiu.com apo valentino.com, shërbejnë në fillim për ta futur blerësin në një dimension përrallor. Një tjetër “as nën mëngë” është personalizimi. Kështu, në faqen e internetit louisvuitton.com mund të kërkosh vendosjen e inicialeve të tua në çantën e preferuar, duke zgjedhur mes 17 ngjyrave të ndryshme.
Tërësia e veçorive që karakterizojnë një shtëpi të madhe mode ka shumë rëndësi. Duke u bazuar këtu, në faqen e internetit max-mara.com, sot mund të blihet xhaketa e famshme “101801”, e lehtë për t’u kombinuar dhe simbol i kësaj firme. Edhe te robertocavalli.com përshkruhen momentet më të rëndësishme të karrierës së stilistit me rastin e 40-vjetorit të aktivitetit të tij. Pastaj ekziston edhe përpjekja për të ndërvepruar me publikun, siç tregohet në faqen e re gucci.com, apo nga faqja përkatëse në “Facebook”. Ndërsa Giorgio Armani u ka kërkuar adhuruesve të tij të bëhen regjisorë dhe fotografë, duke u regjistruar në sajtin giorgioarmani-framesoflife.com, me rastin e ridizajnimit të syzeve që ai krijoi në vitet ‘80.
Ndërkaq, Dolce&Gabbana kanë qenë ndër të parët që besuan te bota e uebit, duke krijuar swide.com, një lloj reviste online me komente dhe informacione, që shërben për të treguar të gjitha iniciativat e reja, por edhe për të bërë shopping për të gjithë ata që dëshirojnë. Por revolucioni i vërtetë mbërriti në shtator nga Londra: pak minuta pas sfilatës së Burberry, në faqen e internetit burberry.com mund të porositje veshjet që ishin parë në pasarelë të veshura nga modelet. Koha e marrjes? Më shpejt se një muaj e gjysmë, shumë herë më pak sesa ka qenë në të kaluarën. Këto lloj operacionesh kanë shijen e fantashkencës, sidomos nëse mendohet se firma të tilla si Chanel vazhdojnë të mos zgjedhin tregtinë online dhe t’i drejtojë klientët e tyre virtualë drejt butikëve realë.
“Problemi i vërtetë nuk është të zgjedhësh mes internetit dhe dyqaneve tradicionale”, thotë Andrea Panconesi, administrator i sajtit italian me sukses të madh ndërkombëtar, luisaviaroma.com. “Basti i së nesërmes do të jetë që realja dhe virtualja të afrohen aq shumë, sa të mos dallohen nga njëra-tjetra”. Sigurisht që duhet të jetë një joshje e parezistueshme nëse fatura e shitjeve prek shifrën e 96 milionë eurove në gjashtëmujorin e parë të 2010-s. Nga Lady Gaga te Kylie Minogue, Scarlett Johansonn, Kate Hudson, madje edhe Kate Moss, kanë krijuar varësi për blerjet online. Jo vetëm modë, jo vetëm shopping. E gjithë e pandërgjegjshmja globale, e mbledhur në një server.
“Vendosa Marc Jacobs në Twitter dhe hapa një botë të re”
Ishte i pari që doli nga këshilli administrativ, për të përfunduar në Twitter. I vetmi që postoi në internet mbretin e “perandorisë” së tij të veshur me shapka dhe me një fytyrë të lodhur. Robert Duffy, administrator i deleguar i Marc Jacobs, e njeh mirë botën e blerjeve online, pasi në këtë fushë ka lëvizur shumë më herët se kolegët e tij. Ja se çfarë tregon stilisti në prag të prezantimit të “The Men and women of Marc Jacobs”, një katalog për karrierën e stilistit më të famshëm në Amerikë me fotografi të Brian Bowen Smith.
Përse vitin e kaluar zgjodhët të braktisnit funksionet institucionale për të përdorur Twitter?
Gjithçka lindi rastësisht. Nisa të shkruaj në Twitter për miqtë dhe të afërmit. Shumë shpejt, personat që shihnin ato që postoja u bënë 70 mijë. Në atë pikë shumë mendonin se nuk isha unë që postoja komentet. Kështu fotografova Marc në punë, një natë para sfilatës. Ditën tjetër fotoja bëri shëtitjen nga
“New York Times” te “Vogue”, madje deri te “Washington
Post”. Shumë shpejt publiku u bë 20 milionë. Më besoni, nuk ka nevojë për komente, por vetëm për një reflektim mbi shpejtësinë e bërjes së gjërave.
Për sa i përket shpejtësisë. Burberry, pas sfilatës së fundit, ndryshe nga e kaluara, bëri që klientët të mund t’i marrin veshjet e porositura rreth një muaj e gjysmë pas shout. Çfarë mendoni?
Një iniciativë e rëndësishme dhe e guximshme, por që nuk ka lidhje me Marc Jacobs. Çdo shtëpi mode është një realitet më vete. Ne kemi shumë linja, pikërisht për të kënaqur nevoja të ndryshme.
Numri i dyqaneve online është rritur shumë në krahasim me butikët realë. Le të themi se firma jonë e ka lançuar në ueb linjën e re për të rinjtë “Marc by Marc Jacobs”. Edhe nga eksperienca jonë me Louis Vuitton (ku Marc Jacobs është drejtor artistik), kemi kuptuar se janë aksesorët më të bukur ata të krijuar nga artistë si Stephen Sprouse dhe Takashi Murakami, që kërkohen më shumë në internet. Për sa u përket veshjeve shumë luksoze, mendoj se dyqanet reale janë vërtet shumë të rëndësishme për klientët. Sfida është ta bësh më të fortë, më emocionuese dhe më reale se më parë. Ne, për shembull, kemi hapur në New York librarinë e parë nën emrin Marc Jacobs. Në kohën kur Amazon.com funksionon për mrekulli, mendoj se është një shenjë e rëndësishme.
Si mendoni, cilat janë gjërat që duhet ta ndryshojnë botën e modës në të ardhmen?
Më shumë sesa të fokusohemi te blerjet online apo ato reale, duhet kuptuar që moda nuk lidhet vetëm me veshjet, por me mënyrën e jetesës në përgjithësi: me eksperiencën e të lexuarit, e të informuarit, e të argëtuarit. Kush arrin t’i bëjë të gjitha këto, do të ketë në dorë suksesin e së ardhmes.
Tetë milionë vizitorë në muaj. 717 mijë porosi të kryera. Një blerje për çdo 22 sekonda. Janë këto të dhënat që kanë dalë për blerjet online në gjashtë muajt e parë të 2010-s nga grupi Yoox, perandoria që kontrollon yoox.com dhe thecorner.com, ku përfshihen më shumë se 23 faqe interneti të stilistëve të famshëm ndërkombëtarë. Një faturë globale prej 152 milionë eurosh (në 31 dhjetor të vitit 2009) dhe më shumë se dy milionë pako që dërgohen në vit. Federico Marchetti, një dyzetvjeçar administrator i deleguar i Yoox, di gjithçka për klientët e tij: sa kohë u duhet për të zgjedhur, sa shpenzojnë dhe për çfarë.
Nga të dhënat zbulojmë se pasioni i përbashkët i njerëzve në të gjithë globin janë këpucët. Ato dhjetë centimetra apo më të larta preferohen nga italianet, që ndiqen hap pas hapi nga spanjollet. Në vend të fundit renditen indianet dhe argjentinaset për preferencat e tyre për këpucët me pak takë, apo të ulëta fare. Këto produkte blihen më shumë online, pavarësisht rrezikut për numrin dhe cilësinë. Po ashtu tregohet se italianët shfrytëzojnë me shumë dëshirë pushimin për kafe për të bërë një blerje online dhe se 30 për qind e tyre blen gjatë orarit që gjenden në zyrë: nga 13:00 në 14:30.
Edhe francezët, dhe në përgjithësi europianët, preferojnë blerjet në orarin e kafesë, ndërsa 98 për qind e japonezëve navigojnë dhe blejnë në internet vetëm natën. Më të zotët në blerjet online janë gjermanët: përdorin sistemin për të mos paguar për dërgesat dhe e marrin të njëjtën veshje në dy-tre numra të ndryshëm. Mbajnë atë të duhurin dhe kthejnë ato që nuk u hyjnë në punë. Më dorështrënguarit janë francezët, pavarësisht se Parisi është kryeqyteti i modës. Ata që shpenzojnë më shumë janë amerikanët, edhe pse ekonomia e tyre nuk po jeton ditët më të mira. Nëse ka fustane të gjatë të tipit hollivudian, mos shpreso kot: amerikanët i blejnë sa hap e mbyll sytë. Më befasuesit janë japonezët: rekordi i përket një zonje që harxhoi plot 4 mijë euro për një fustan prej letre me stilin e viteve ‘60, një thesar i vërtetë për koleksionistët.
Kjo tendencë botërore, të blerit online, po revolucionon dukshëm botën e modës. Sepse, gjithmonë sipas të dhënave të Yoox, problemet e prerjeve apo masave nuk i ndalin më blerjet. Burrat blejnë njëlloj sa gratë (një në tre blerës është mashkull) dhe momentet që u dedikohen vitrinave virtuale kanë ndryshuar (pushimi i drekës apo orari i punës në Europë, momenti i aperitivit dhe mbrëmjet e vona në SHBA apo Azi). Por jo vetëm kaq: aplikacionet e reja për iPad, iPhone dhe Smartphone bënë që një blerëse belge të shpenzonte plot 3 mijë euro për një xhaketë firmato.
Për pasojë, “fashion sistem” ka hedhur në treg një numër të madh iniciativash, me detyrën për të fituar luftën mes dyqaneve reale dhe atyre virtuale. Kërkesa e parë për të garantuar një eksperiencë të bukur është kënaqësia dhe argëtimi. Ato çka ofrojnë sajtet e tilla si prada.com, miumiu.com apo valentino.com, shërbejnë në fillim për ta futur blerësin në një dimension përrallor. Një tjetër “as nën mëngë” është personalizimi. Kështu, në faqen e internetit louisvuitton.com mund të kërkosh vendosjen e inicialeve të tua në çantën e preferuar, duke zgjedhur mes 17 ngjyrave të ndryshme.
Tërësia e veçorive që karakterizojnë një shtëpi të madhe mode ka shumë rëndësi. Duke u bazuar këtu, në faqen e internetit max-mara.com, sot mund të blihet xhaketa e famshme “101801”, e lehtë për t’u kombinuar dhe simbol i kësaj firme. Edhe te robertocavalli.com përshkruhen momentet më të rëndësishme të karrierës së stilistit me rastin e 40-vjetorit të aktivitetit të tij. Pastaj ekziston edhe përpjekja për të ndërvepruar me publikun, siç tregohet në faqen e re gucci.com, apo nga faqja përkatëse në “Facebook”. Ndërsa Giorgio Armani u ka kërkuar adhuruesve të tij të bëhen regjisorë dhe fotografë, duke u regjistruar në sajtin giorgioarmani-framesoflife.com, me rastin e ridizajnimit të syzeve që ai krijoi në vitet ‘80.
Ndërkaq, Dolce&Gabbana kanë qenë ndër të parët që besuan te bota e uebit, duke krijuar swide.com, një lloj reviste online me komente dhe informacione, që shërben për të treguar të gjitha iniciativat e reja, por edhe për të bërë shopping për të gjithë ata që dëshirojnë. Por revolucioni i vërtetë mbërriti në shtator nga Londra: pak minuta pas sfilatës së Burberry, në faqen e internetit burberry.com mund të porositje veshjet që ishin parë në pasarelë të veshura nga modelet. Koha e marrjes? Më shpejt se një muaj e gjysmë, shumë herë më pak sesa ka qenë në të kaluarën. Këto lloj operacionesh kanë shijen e fantashkencës, sidomos nëse mendohet se firma të tilla si Chanel vazhdojnë të mos zgjedhin tregtinë online dhe t’i drejtojë klientët e tyre virtualë drejt butikëve realë.
“Problemi i vërtetë nuk është të zgjedhësh mes internetit dhe dyqaneve tradicionale”, thotë Andrea Panconesi, administrator i sajtit italian me sukses të madh ndërkombëtar, luisaviaroma.com. “Basti i së nesërmes do të jetë që realja dhe virtualja të afrohen aq shumë, sa të mos dallohen nga njëra-tjetra”. Sigurisht që duhet të jetë një joshje e parezistueshme nëse fatura e shitjeve prek shifrën e 96 milionë eurove në gjashtëmujorin e parë të 2010-s. Nga Lady Gaga te Kylie Minogue, Scarlett Johansonn, Kate Hudson, madje edhe Kate Moss, kanë krijuar varësi për blerjet online. Jo vetëm modë, jo vetëm shopping. E gjithë e pandërgjegjshmja globale, e mbledhur në një server.
“Vendosa Marc Jacobs në Twitter dhe hapa një botë të re”
Ishte i pari që doli nga këshilli administrativ, për të përfunduar në Twitter. I vetmi që postoi në internet mbretin e “perandorisë” së tij të veshur me shapka dhe me një fytyrë të lodhur. Robert Duffy, administrator i deleguar i Marc Jacobs, e njeh mirë botën e blerjeve online, pasi në këtë fushë ka lëvizur shumë më herët se kolegët e tij. Ja se çfarë tregon stilisti në prag të prezantimit të “The Men and women of Marc Jacobs”, një katalog për karrierën e stilistit më të famshëm në Amerikë me fotografi të Brian Bowen Smith.
Përse vitin e kaluar zgjodhët të braktisnit funksionet institucionale për të përdorur Twitter?
Gjithçka lindi rastësisht. Nisa të shkruaj në Twitter për miqtë dhe të afërmit. Shumë shpejt, personat që shihnin ato që postoja u bënë 70 mijë. Në atë pikë shumë mendonin se nuk isha unë që postoja komentet. Kështu fotografova Marc në punë, një natë para sfilatës. Ditën tjetër fotoja bëri shëtitjen nga
“New York Times” te “Vogue”, madje deri te “Washington
Post”. Shumë shpejt publiku u bë 20 milionë. Më besoni, nuk ka nevojë për komente, por vetëm për një reflektim mbi shpejtësinë e bërjes së gjërave.
Për sa i përket shpejtësisë. Burberry, pas sfilatës së fundit, ndryshe nga e kaluara, bëri që klientët të mund t’i marrin veshjet e porositura rreth një muaj e gjysmë pas shout. Çfarë mendoni?
Një iniciativë e rëndësishme dhe e guximshme, por që nuk ka lidhje me Marc Jacobs. Çdo shtëpi mode është një realitet më vete. Ne kemi shumë linja, pikërisht për të kënaqur nevoja të ndryshme.
Numri i dyqaneve online është rritur shumë në krahasim me butikët realë. Le të themi se firma jonë e ka lançuar në ueb linjën e re për të rinjtë “Marc by Marc Jacobs”. Edhe nga eksperienca jonë me Louis Vuitton (ku Marc Jacobs është drejtor artistik), kemi kuptuar se janë aksesorët më të bukur ata të krijuar nga artistë si Stephen Sprouse dhe Takashi Murakami, që kërkohen më shumë në internet. Për sa u përket veshjeve shumë luksoze, mendoj se dyqanet reale janë vërtet shumë të rëndësishme për klientët. Sfida është ta bësh më të fortë, më emocionuese dhe më reale se më parë. Ne, për shembull, kemi hapur në New York librarinë e parë nën emrin Marc Jacobs. Në kohën kur Amazon.com funksionon për mrekulli, mendoj se është një shenjë e rëndësishme.
Si mendoni, cilat janë gjërat që duhet ta ndryshojnë botën e modës në të ardhmen?
Më shumë sesa të fokusohemi te blerjet online apo ato reale, duhet kuptuar që moda nuk lidhet vetëm me veshjet, por me mënyrën e jetesës në përgjithësi: me eksperiencën e të lexuarit, e të informuarit, e të argëtuarit. Kush arrin t’i bëjë të gjitha këto, do të ketë në dorë suksesin e së ardhmes.
