Gjysma e dytë e shekullit XX, si dhe decenia e parë e shekullit XXI kanë kaluar në shenjë të luftimit të sëmundjes së rrezikshme vdekjeprurëse AIDS, ku as sot e kësaj dite nuk ka ilaç për këtë sëmundje. Edhe më parë kishte spekulime se kjo sëmundje ‘është krijuar me qëllim’, por tani për herë të parë ka dëshmi të cilat mund të shkojnë në atë drejtim.
Në bazë të analizave dhe zbulimeve të fundit, mund të dyshohet seriozisht se pandemia e AIDS-it nuk është përhapur nga ‘punëtorët e seksit’ (prostitutat) dhe përdoruesit e drogës, por nga mjekët në gjysmën e parë të shekullit XX, të cilët përkundër asaj se kishin qëllim të mirë, e kishin bërë këtë me anë të përdorimit të gjilpërave të ndotura.
Edhe pse sot, më shumë se 90 vjet pas paraqitjes së virusit shkaktar të AIDS-it (virusit HIV), është vështirë të thuhet me saktësi se çka ndodhi, dy studime të reja bëjnë të dyshohet se kampanjat për çrrënjosjen e sëmundjeve tropikale në Afrikë, mund ta kenë ndihmuar virusin HIV që të bëhej i aftë për t’i sulmuar njerëzit.
"Ky është një shembull i asaj kur qëllimet e mira sjellin dëme katastrofale", thotë Dr. Thomas Strickland, ekspert i sëmundjeve infektive nga Univesiteti i Baltimorit në Merilend.
"Ata mjekë shpëtonin jetë. Ata thjeshtë nuk e dinin se, në anën tjetër, po ashtu ishin duke krijuar bazat për pandeminë e virusit HIV".
Virusi kaloi nga majmunët te njeriu – duke u shndërruar nga virusi SIV në atë HIV – gjë që ndodhi në fillim të viteve 1920 në Afrikë. Ajo që nuk kuptohet edhe sot e kësaj dite, është se si arriti një infeksion i një numri të vogël individësh, në një zonë ‘të humbur’ në Afrikë, të përhapet në më shumë se 33 milionë njerëz në mbarë botën, sa është numri i të prekurve nga AIDS-i sot, duke mbytur 2 milionë njerëz.
Për një kohë të gjatë dihet se, gjilpërat që përdoreshin për dhënien e barnave intravenoze, përdoreshin më shumë se një herë. Sterilizimi i tyre nuk ishte adekuat. Sido që të jetë, del se edhe një herë njeriu dëshmohet si armiku më i madh i vetvetes, me apo pa qëllim, ndoshta edhe nuk ka aq rëndësi të madhe.
Në bazë të analizave dhe zbulimeve të fundit, mund të dyshohet seriozisht se pandemia e AIDS-it nuk është përhapur nga ‘punëtorët e seksit’ (prostitutat) dhe përdoruesit e drogës, por nga mjekët në gjysmën e parë të shekullit XX, të cilët përkundër asaj se kishin qëllim të mirë, e kishin bërë këtë me anë të përdorimit të gjilpërave të ndotura.
Edhe pse sot, më shumë se 90 vjet pas paraqitjes së virusit shkaktar të AIDS-it (virusit HIV), është vështirë të thuhet me saktësi se çka ndodhi, dy studime të reja bëjnë të dyshohet se kampanjat për çrrënjosjen e sëmundjeve tropikale në Afrikë, mund ta kenë ndihmuar virusin HIV që të bëhej i aftë për t’i sulmuar njerëzit.
"Ky është një shembull i asaj kur qëllimet e mira sjellin dëme katastrofale", thotë Dr. Thomas Strickland, ekspert i sëmundjeve infektive nga Univesiteti i Baltimorit në Merilend.
"Ata mjekë shpëtonin jetë. Ata thjeshtë nuk e dinin se, në anën tjetër, po ashtu ishin duke krijuar bazat për pandeminë e virusit HIV".
Virusi kaloi nga majmunët te njeriu – duke u shndërruar nga virusi SIV në atë HIV – gjë që ndodhi në fillim të viteve 1920 në Afrikë. Ajo që nuk kuptohet edhe sot e kësaj dite, është se si arriti një infeksion i një numri të vogël individësh, në një zonë ‘të humbur’ në Afrikë, të përhapet në më shumë se 33 milionë njerëz në mbarë botën, sa është numri i të prekurve nga AIDS-i sot, duke mbytur 2 milionë njerëz.
Për një kohë të gjatë dihet se, gjilpërat që përdoreshin për dhënien e barnave intravenoze, përdoreshin më shumë se një herë. Sterilizimi i tyre nuk ishte adekuat. Sido që të jetë, del se edhe një herë njeriu dëshmohet si armiku më i madh i vetvetes, me apo pa qëllim, ndoshta edhe nuk ka aq rëndësi të madhe.
