Te dyja veprat i perkasin koheve te ndryshme. “Rajmonda” shenon fundin e baletit romantik te viteve 1800, ndersa “Spartaku” shenon fundin e shekullit te XX te baletit kontemporan dhe qe i perket periudhes “Golden Age”, te cilen ai e sjell te rikompozuar. Ne pjesen e pare te shfaqes trajtohet figura e brishte e bukuroshes Rajmonde, ndersa ne te dyten figura madheshtore e mbretit Thrakian, Spartacus, i kapur nga romanet dhe i kthyer ne nje gladiator-skllav.
Ne kete shfaqe, Xhokaxhi do te jete pervecse ne rolin e koreografit dhe atij te balerinit. I gjendur prej 19 vjetesh ne skenat e huaja, artisti premton se do te rikthehet serisht me nje tjeter projekt te madh, ate te “Esmeraldes” e sjelle ne nje kendveshtrim ndryshe.