Si nje rrobe pa vlere eshte lekura
gjersa nen te rrjedh dhe buron gjaku...
- Kujdes; kujdes me mua;
Po provoj moshen e veshtire te te qenit
per here te pare
(...Nje dore e ngritur eshte direk anijeje
nje dore e frikur thyhet si pikepyetje.
Dhe dy duar te zgjatura, qofte dhe me dhimbje
a nuk i ngjajne ato nje barazimi?...)
Sot po perpiqem ta zhvesh lekuren time
dhe ta hedh ne pirgun e gjerave te vjetra
ne qofte se s'do t'ia fal me te varfrit te botes...
Po, po. Ta zvesh lekuren time
qe me largon nga njerezit,
qe me mban ngrohte dhe s'ma le gjakun
te derdhet
........................... vecse syve.
Zbuloj veten dhe nuk e di as vete
ne do te vdes pa u pare
sypaster me njerezit.