Lufta në Ukrainë nuk është e destinuar të përfundojë as në afat të shkurtër, as edhe në një afat të mesëm.  “NATO është gati të ofrojë mbështetje të vlefshme afatgjatë për Ukrainën”. Deklarata e sekretarit të përgjithshëm, Jens Stoltenberg, nuk lë vend për keqkuptime. Është ai “afatgjatë” që tingëllon si një siguri: lufta në Ukrainë nuk do të përfundojë as në verë dhe as në afat të shkurtër. Në të vërtetë, jo para vitit 2023 sipas një dokumenti të qarkulluar në Bruksel ditët e fundit. “Ne jemi të përgatitur për një afat të gjatë”, shtoi sekretari tingëllon si një moment historik: le të vendosim shpirtin në paqe sepse “operacioni special” është larg zgjidhjes.

Pikëpamja “optimiste”

Për habi, raporti i kaluar në duart e liderëve të Aleancës Atlantike ofron edhe një skenar më të mirë, të një rezolute në një kohë relativisht të shkurtër me “armëpushimin” në gusht. Megjithatë, ekspertët e kanë vlerësuar si një vizion tepër pozitiv: për momentin nuk ekzistojnë kushtet që kjo hipotezë të realizohet, lufta vazhdon ngadalë dhe tani është shndërruar në luftë llogore.

Skenari negativ

Hipoteza e dytë, ajo pesimiste, e shtyn përfundimin e konfliktit për vitin e ardhshëm. E gjitha varet nga mënyra se si do të vazhdojë sulmi rus në Donbass, i cili për momentin përparon çdo ditë por shumë ngadalë. Më shumë se një sulm, duket si një “shëtitje në park”: tërheqja e luftës është aktualisht në favor të Moskës, por ndihma perëndimore në Kiev, lodhja e ushtarëve rusë dhe variablat e paparashikueshëm mund ta kthejnë përplasjen në një masë të konsiderueshme. ekuilibër që mund të zgjasë për të gjithë vjeshtën dhe dimrin e ardhshëm. Në çdo rast, nuk shihen skenarë të një zgjidhjeje afatshkurtër. Siç u përmend, ky dokument e mbështet hipotezën në vëzhgimet e përditshme: kur ushtarët rusë udhëtojnë një kilometër shtesë, të nesërmen ata praktikisht mbeten të palëvizshëm për të rikuperuar energjinë e tyre. Në këtë mënyrë është logjike që të mos mund të presësh lajme në afat të shkurtër.

“Ndihma e paprecedentë”

Kaloi shumë kohë kur NATO-ja i ofroi mbështetjen e saj të pakushtëzuar Kievit të cilësuar si “të paprecedentë”. Në këtë diskurs mund të ketë të paktën dy interpretime: i pari dhe më i dukshëm lidhet me ofertën e armëve bazë për ushtrinë e Zelenskit nëse do të ketë një shans për fitore. Por “ndihma e paprecedentë” mund të lexohet edhe nga pikëpamja e një lufte të gjatë, e gërryerjes, e një situate që është shumë e vështirë të zhbllokohet sepse rusët po përparojnë, po, por jo në mënyrë bindëse; Ukraina është e lodhur, humb ushtarë, por nuk dorëzohet (një shembull mbi të gjitha fabrika e çelikut Azovstal). Duke mbledhur faktorët, produkti nuk ndryshon: konflikt afatgjatë nëse nuk ndërhyn diplomacia për të ndryshuar kartat në tryezë.

SHBA ndryshon strategjinë

Nga përshkallëzimi i vazhdueshëm verbal, i kalitur me kërcënime dhe ofendime, deri te tentativa për të ulur tonin. Joe Biden jep ndjesinë se dëshiron të rikalibrojë strategjinë e SHBA kundër Rusisë. Nëse deri pak muaj më parë presidenti amerikan hidhte sulme të forta kundër homologut të tij rus Vladimir Putin, duke e quajtur tashmë “kasap”, tani Joe Biden e ka kuptuar se duke vazhduar në këtë rrugë mund të jetë kundërproduktive. Dhe jo vetëm për zhvillimet e ardhshme që do të dalin në negociata, kur Uashingtoni të gjejë veten, por lufta në Ukrainë përfundon, duke u marrë me një lider që është denigruar dhe fyer në disa raste. Por mbi të gjitha për shkak të përfundimit të konfliktit të lartpërmendur, tashmë i destinuar, në rastin më të mirë, të vazhdojë për një kohë të gjatë. Tonet triumfale të paralajmëruara muajt e fundit nuk janë më në përputhje me realitetin, dhe kjo është arsyeja pse Biden ka filluar të humbasë durimin me bashkëpunëtorët e tij më të afërt. Të cilat, sikur të mos kishte ndodhur asgjë, vazhdojnë të flasin për fitore, nëse jo të pamundura, shumë të vështira për t’u arritur në fushën e betejës (të paktën në kushtet aktuale).

Gazeta Sot