“Gurë që flasin” në provincën Syunik të Armenisë.
7 Gusht 2024
Carahunge, e cila përkthehet në “gurë që flasin” ose “zë guri” në gjuhën armene, është një vend i jashtëzakonshëm i vendosur në provincën Syunik të Armenisë. Përbëhet nga një rregullim kompleks i gurëve të mëdhenj në këmbë, disa prej të cilëve janë deri në 3 metra të gjatë dhe peshojnë disa ton. Këta gurë janë të pozicionuar në modele rrethore, duke u ngjarë unazave koncentrike dhe rrugicave.
Rëndësia e faqes qëndron në moshën e tij dhe saktësinë e ndërtimit të tij, që daton nga epoka e neolitit, rreth 5500-4500 p.e.s, duke e bërë atë afërsisht 2,000 vjet më të vjetër se Stonehenge i Anglisë. Carahunge parashikon shpikjen e rrotës dhe zhvillimin e shkrimit, gjë që shton rëndësinë e saj mistike dhe arkeologjike.
Një nga aspektet më intriguese të Carahunge është rëndësia e tij e mundshme astronomike. Disa studiues besojnë se rregullimi i gurëve mund të ketë shërbyer si një observator i lashtë, i përdorur për gjurmimin e ngjarjeve qiellore si solsticet, ekuinokset dhe ciklet hënore. Përparimet e gurëve të caktuara me fenomene kyçe astronomike mbështesin këtë teori, duke sugjeruar se Carahunge ishte një qendër për shikimin e hershëm të qiellit dhe ndoshta edhe një sistem kalendarik.
Megjithatë, jo të gjithë dijetarët bien dakord për interpretimin astronomik. Disa argumentojnë se Carahunge mund të ketë pasur qëllime fetare ose ceremoniale, duke shërbyer si një hapësirë e shenjtë për rituale dhe mbledhje. Funksioni i saktë i faqes mbetet një subjekt debati, dhe ka të ngjarë që Carahunge të shërbejë funksione të shumta mbi historinë e saj të gjatë.
Pavarësisht rëndësisë së saj, Carahunge mbetet relativisht i nënkuptuar krahasuar me vendet e tjera antike në botë. Kërkimet dhe eksplorimet e vazhdueshme arkeologjike janë të nevojshme për të zbërthyer misteret që rrethojnë këtë vend enigmatik dhe për të hedhur dritë mbi jetën dhe besimet e ndërtuesve të tij të lashtë