10 Maj 2024

Në Egjiptin e lashtë, perëndesha e qiellit Nut nuk ishte tjetër veçse përfaqësimi i Rrugës së Qumështit: zakonisht paraqitet si një grua e mbuluar me yje dhe e harkuar mbi perëndinë e Tokës Geb, me krahët dhe shpinën ajo tregonte saktësisht orientimin dimëror dhe veror të fashës së shndritshme të galaktikës.

Këtë e demonstron studimi i publikuar në Journal of Astronomical History and Heritage nga astrofizikani Or Graur i Universitetit të Portsmouth, në Mbretërinë e Bashkuar.

“E pashë perëndeshën e qiellit Nut rastësisht ndërsa shkruaja një libër për galaktikat dhe studioja mitologjinë e Rrugës së Qumështit”, thotë Graur. “I çova vajzat e mia në një muze dhe ato u magjepsën nga imazhi i një gruaje të përkulur, aq sa ato vazhdonin të pyesnin për historinë e saj. Kjo më zgjoi interesin dhe kështu vendosa t’i kombinoja astronominë dhe egjiptologjinë për të bërë një analizë të dyfishtë, astronomike dhe ndërkulturore, të perëndeshës së qiellit Nut për të kuptuar nëse ajo mund të lidhej vërtet me Rrugën e Qumështit”.

Kështu, astrofizikani zhvilloi simulime të qiellit të natës të Egjiptit të lashtë dhe i krahasoi ato me një koleksion të pasur burimesh të lashta, të tilla si Tekstet e Piramidës, Tekstet e Sarkofagëve dhe Libri i Nutit. Studimi zbuloi se në dimër brezi i ndritshëm i Rrugës së Qumështit ndjek krahët e shtrirë të perëndeshës Nut, ndërsa në verë gjurmon shtyllën kurrizore të saj në qemerin qiellor.

Hulumtimi i astrofizikanit shkon edhe më tej, kur ai krahason besimet e egjiptianëve të lashtë me ato të popujve të tjerë të botës. Në këtë mënyrë, ai zbulon se roli që i atribuohet perëndeshës Nut në kalimin e të ndjerit në jetën e përtejme dhe lidhja e saj me migrimin vjetor të zogjve është në përputhje me mënyrën në të cilën kulturat e tjera e konsideronin Rrugën e Qumështit: disa popuj të veriut Amerika dhe qendra, për shembull, e përkufizuan atë si shtyllën kurrizore të universit dhe e shihnin atë si një rrugë shpirtërore, ndërsa në Finlandë dhe Baltik ajo konsiderohej si një shteg zogjsh.