Keto dite nje mik na shkruante per nje kembim fjalesh qe kish bere me nje Shqiptar. -A do te te mesoj shqipen? Jo, or zot, ç’me duhen mua ato? -Po shqipja eshte gjuha tende, duhet te dish ta shkruash.

Dhe ja qe edhe nje diplomat italian, zoti Silvestrelli, minister ne Athine, e ka menduar te thote disa te verteta te vogela per çeshtjet e mesiperme. Si shpirt kritik zoti Silvestrelli nuk ka arritur te kenaqet nga opinionet e rendomta.

Kalaja e Lisus-it antik eshte nder me te vjetrat e viseve tona. E zene fill diku rreth shekullit IV para Krishtit, kaloi dore me dore, nga ngulimet greke tek iliret, pastaj tek romaket, pastaj tek barbaret, pastaj tek bizantinet, pastaj tek sllavet, pastaj prape tek bizantet, pastaj tek fisniket arber, e me tej ne dore te venedikasve.

Edhe per shume kohe, fale ngerçit politik te historiografise sone, duket se do e kemi te veshtire te hedhim drite mbi historine tone, te periudhes para por me shume pas Luftes se Dyte Boterore.

Shohim me te math trishtim mosdashjen e disa shqipetareve te ndertojne e te zbukurojne gjuhen e tyre. eshte nevoje te mos e leshojme Shqipen si ka qene, se ashtu s’munt te quhet gjuhe. Kemi per te shpallur me tutje ca mendime mbi kete ceshtje.

I thone nje fjale popullore: 'Me thuaj me ke rri, te te them se kush je'. Mua dhe motren time, ajo na ka kercenuar duke na thene: 'Po nuk hoqi dore djali, nga vajza ime, ju do ta shihni se kush eshte Ismail Kadare'...

Nuk e dija qe çdo veper e ish diktatorit komunist Enver Hoxha, e perkthyer ne gjuhe te huaja, jepte mundesi per nje grup njerezish te ministrive te jashtme dhe te brendshme te merrnin rrugen ne te kater anet e botes per t’i shperndare ato pa kursim.

Pakkush mund te dije sesi e perjetoi ish kryetari i pare i qeverise shqiptare doreheqjen, por nje gje mbase duhet te kete kuptuar... se nuk do ta kishte gjate. Ismail Qemali braktiset nga shume njerez ndersa do i behet presion deri me ndihmen sociale, qe merr jashte vendit. Biografet e tij kane menjanuar shume gjera dhe sidomos ato qe kane lidhje me gabimet e tij...

Nje artikull interesant i profesorit te njohur tregon se perkujtesa e qytetareve shkodrane drejtuar me 13 qershor 1878 lordit Bikonsfild deshmon bindshem qe Pavaresia e Shqiperise ka qene synim i hershem strategjik i Levizjes Kombetare Shqiptare dhe nuk ra si rrufe ne qiell te paster ne Kuvendin e Vlores me 28 nentor te vitit 1912.

Sot eshte pervjetori i vdekjes se Enver Hoxhes, i cili eshte njeriu qe e ndau universin shqiptar ne dy mendime te kunderta, per te. Disa e quajne komandant legjendar, apo udheheqes popullor, ndersa disa te tjere e cilesojne thjesht, nje 'vrases'.

Tragjedia jone kombetare e vitit 1997, qe rezultati final i qeverisjes kaotike pesevjeçare te Partise Demokratike (1992-1997). Kete tragjedi, kete qeverisje kaotike, ne vazhdojme ta vuajme edhe sot, pas 15 vjeteve.

Nexhmie Hoxha ka dhene mbreme nje interviste te gjate per Janush Bugaskin ne 'AS', ku ka folur per Enver Hoxhen, marredheniet e tij me Tito, per Kosoven, lidhjen dhe prishjen e Shqiperise me Bashkimin Sovjetik dhe marredhenien e saj me Enverin.

'U lodha, – shkruante ne nje leter derguar Enver Hoxhes, – duke ju perseritur qe duhet t'i pranoni traktatet ne parim pa kondita, se fundi i fundit kjo eshte çeshtje formale pa rendesi praktike.'