Artisti Robert Aliaj, pjesëmarrës në "Onufri '09" me ciklin e dhunës "Hiena dhe minj", e quan të gabuar mungesën e një koncepti kuratorial për ekspozitën. Megjithëse, jeton larg Shqipërisë, atë e shqetëson mos angazhimi i artit në problemet aktuale të vendit. Aliaj, për të drejtat e emigrantëve, për dhunën ndaj fëmijëve, për problemet në familje, për manipulimin e medias

Është rikthyer në skenën e Teatrit Kombëtar dje, dhe vazhdon më 16-17 janar, ora 19.00, shfaqja "Kush ka frikë nga Virginia Woolf" e Edward Albee-it. Bashkë me "Një ngjarje në Zoo" kjo është drama e dytë që vjen në skenën shqiptare prej këtij autori.

Ndodh që, edhe një shkrepje e vetme fotografie të mjaftojë për të ndihmuar njerëzit në nevojë. Në kohëra emergjencash edhe arti vihet në shërbim. Ditën e shtunë në datën 16 janar në orën 18.00, Shkolla Shqiptare e Fotografisë “Projekt 5.6” hap një ekspozitë-solidariteti, në ndihmë të popullsisë së Shkodrës, e cila sot gjendet në ditë të vështira, për shkak të

Ruhet në Muzeun Kombëtar të Skënderbeut në Krujë, por pak kush e di historinë e saj. Madje edhe vetë punonjësit e Muzeut në Krujë rrudhin supet e duket se kanë shumë pak për të thënë rreth kësaj kambane. Por ne po “zbulojmë” diçka rreth “jetës” së saj, pasi ekzistenca e këtij relikti i detyrohet një emri të letrave shqipe, françeskanit të njohur Shtjefën Gjeçov

“Rrëfimi” është libri i ri i shkrimtarit Leonard Veizi që ka dalë së fundmi në qarkullim. Në këtë libër, shkrimtari Leonard Veizi paraqitet në një shkallë më të lartë të rrëfimit duke depërtuar shumë thellë në psikologjinë dhe patologjinë e personazheve të tij, pavarësisht “ndikimeve” të rrymave të ndryshme psikologjike. Veizi qëndron origjinal në trajtimin e

Fotografja Blerta Kambo tregon për dy punët me të cilat konkurron në "Onufri 09", argumentin njerëzor të trajtuar aty, si e shpreh në art lodhjen dhe mohimin, si dhe për sprovat e reja, videoja dhe instalacioni

Këto ditë, kur shtëpia botuese “Toena” në Tiranë hodhi në qarkullim librin “Kujtimet” e atit të pavarësisë së Shqipërisë, Ismail bej Qemalit, të përkthyera prej origjinalit nga Abdurrahim Myftiu, media i mëshoi shumë faktit se ishte hera e parë që këto kujtime vinin në shqip nga origjinali. Kjo nuk është e vërtetë. Kujtimet e Ismail Qemalit në gjuhën shqipe janë

Teatri i Metropolit për Fëmijë hapet këtë fundjavë me premierat "Në ballon e luleve" të Andersenit dhe "Druvari i mirë" i Vëllezërve Grim. Drejtori Londo flet për teatrin e ri dhe projektet në vijim

Konkursi i Arteve Pamore "Edëard Lear", i organizuar çdo vit në qytetin e Beratit, nuk është më një aktivitet me karakter lokal. Në këtë edicion të 13-të, të ftuar janë artistë shqiptarë nga rrethe të ndryshme të Shqipërisë, por edhe jashtë kufijve, nga Tetova, Gostivari, Shkupi, Gjakova dhe artistët e huaj: Jak Serreqi (Vankuver), e Simonida Filipova ( Kitanovs).

Regjisori Adonis Filipi premton një këndvështrim bashkëkohor të veprës së Sofokliut. Interpretohet në prozë sipas përkthimit të aktorit Laeart Vasili, në rolin e Orestit. Protagoniste Luiza Xhuvani dhe Roza Anagnosti. Premiera në fund të shkurtit.

Kartolinat e 2010-ës. Me një gjuhë të thjeshtë dhe herë-herë të fshehur mes simboleve, kartolinat urojnë për paqe, fitore, sukses, gëzim, dije dhe qytetari në vendin ku shumë nga këto dëshira mbeten të paplotësuara. Një formë kompozimi origjinale e përdorur nga institucionet dhe njerëzit publikë këtë fundvit janë urimet me nishane shqiptare

I pari shqiptar që shkeli në Teatrin Campoamor të Oviedos ishte shkrimtari i madh shqiptar Ismail Kadare, i cili në muajin tetor tërhoqi aty çmimin prestigjioz letrar “Princ i Asturias”. Pak muaj pas tij, një tjetër shqiptare e madhe do të ngjitet sërish në skenën e këtij teatri. Jo për t’u vlerësuar me çmim, por për të rrëmbyer duartrokitjet e publikut të Asturias. Diva

Një artist që u formua kryesisht në akademitë evropiane në Lindje dhe që krijimtaria e mëpasme iu kushtëzua nga kushtet e artit të Lindjes. Mano i artit të skulpturës monumentale, i skulpturës së parkut dhe skulpturës së dhomës, një nga autorët e "Skënderbeut" në Tiranë bashkë me Paskalin dhe Paçon, tani që nuk jeton më, kujtohet për lidhjet që ruan vepra e tij me kohën