Nese do te shmangesh nga rruga kryesore historike e Durresit dhe do te varesh siper, pas pak qindra metrash do te gjendesh ne nje nga mrekullite e qytetit, ku jane te vendosur Fari dhe Vila e njohur, identifikuar me emrin e Zogut.

Nese dikush do te thoshte se ekziston dhe nje tulipan endemik shqiptar, atehere do te çuditeshe dhe do te thoshe se ishte ndonje çudi e radhes shqiptare, por ja qe keshtu eshte. Ai gjendet ne Kukes dhe eshte tashme nje nga113 tulipanet qe ka bota.

Kotori, dikur toke e Mbretereshes Teute, pothuajse eshte “pushtuar” nga dhjetera pasanike ruse, britanike e madje edhe disa japoneze, te cilet po i shnderrojne ne hotele me pese yje disa ish fabrika tekstile te epokes post-jugosllave, te instaluara brenda shtepive te ndertuara si askund tjeter me gure te bardhe.

Ngjyrat e asaj depozite te frikshme flokesh njerezore qe ruhet edhe sot ne kampin e vizituar nga mbi 22 milion njerez, varionte nga kafja, ne te kuqe, e pastaj ne te bardhe, e tek tuk ne te verdhe.

Disi me zemer te ngrire marrim te perpjeten e Llogorase. Nje dite me pare debora ka vendosur te “bjere si qemoti” dhe kthesat e qafes qe arrin deri ne 1027 metra lartesi shpeshhere nuk jane edhe aq mikpritese ne ditet e dimrit.

Nese ne Vlore fluksi mbetet thjesht fenomen i veres, ka nje pike qe mbetet gjithmone e preferuar: Llogoraja. Sidomos fundjava shoqeron shume familjare, çifte e grupe te organizuar drejt pikes se Llogorase, e cila veç ketyre mysafireve, here pas here, pret edhe te huaj.

Te ngujohesh, te vdesesh dhe te humbasesh jeten, te verbohesh apo te mos kesh mundesi te shkollohesh si bashkemoshataret e tu, te jetosh ne izolim dhe me friken e panikun ndaj vdekjes, te perjetosh ankth dhe te mos gjendet dikush prane per te thene, te hash ushqimin dhe te ndjesh neveri ndaj tij, te luftosh me vehten dhe mundimin, te heqesh zite...

'Si te duket krahasuar me pesembedhjete vjet me pare, kur ke qene vete studente?'. Pyet kureshtare kujdestarja me e vjeter e Qytetit Studentit, Elida Abdiu. Plot njezet vjet ne drejtimin e te dikurquajtures godine, por sot shqip ‘Bujtina 24’. E njejta pyetje edhe ne te tjera bujtina, kur i viziton, fotografon.

Rezervuari i Bovilles eshte pak kilometra nga Tirana ne nje nga peizazhet me te bukura natyrore, ku Tirana ndahet me Krujen. Kushdo mund te shkoje... te lahet. Te kryeje nevojat personale dhe... te largohet i qete.

Tepelena eshte strukur nga vapa. Njerezia 'gjuajne' hijet per te shpetuar nga afshi pervelues qe vjen nga guret e sternxehur te kalase se Ali Pashes. Ky vete, ne qendrimin e tij te bronzte, ne qender te qytetit duket edhe me i verdhe se zakonisht. E shtrengon vertet fort ate llullen e tij te gjate, porse duket se shikimi i tij, qe deperton matane Vjoses, eshte renduar ca nga dielli pervelues

Nuk eshte prej vitesh qe s’mbahet mend kalaja e vjeter e qytetit, kane humbur rruge dhe ndertesa te tera, kurse Vlora e dikurshme gulçon mes ndertimeve marramendese betoni, te cilat i kane pllakosur kudo. Nje udhetim neper qytet, te zbulon kete vjetersi te kendshme, qe duket se te sotmit e kishin te veshtire ta mbanin.

Historia e minatoreve te Bulqizes eshte nje histori e shume njohur, por qe pakkush mund t’i dije realisht prapaskenat qe po luhen me jetet e tyre. Te perdorur, te shmangur dhe te perbuzur, minatoret po vuajne pasojat e nje makuterie te pafundme per kamjen qe prodhon kromi.

Madheshtore dhe e rralle. E gatshme te te zhvendose ne nje tjeter realitet, te cilin nuk mund ta gjesh askund tjeter. Gjirokastra ju mirepret! Me rruget me kalldrem, banesat e paperseritshme, ku nderthuren stili oriental e ai perendimor, me keshtjellen e legjendes se Argjiros, gatimet tradicionale dhe sigurisht, mikpritjen dhe bujarine e vendasve.