Plot 200.000 turistë e mësynë qytetin më 2007. Saranda, këtë vit, u tregua pak më e zgjuar me çmimet, duke i mbajtur në nivel të pranueshëm. I vetmi armik i qytetit mbeten ndërtimet, që duket se është e pamundur të stabilizohen. Me gjithë optimizmin e kryetarit, shikohet se sarandjotët e kanë të vështirë që të mësohen me arsyen... në ndërtim...

Kryetari i Bashkisë argumenton se 120.000 turistë e kanë vizituar këtë vit kryeqendrën e Skënderbeut. Por, vetëm pak syresh kanë qëndruar të paktën një ditë në qytetin terr. Si kah motit bëjnë ritualin. Dialogojnë me njerëzit e pazarit, blejnë ose porosisin ndonjë qilim hand made, dhe kthehen andej nga erdhën... Muzeu i Kalasë, pa reliktet origjinale të kryeheroit dhe Muzeu

Në Manastirin e Kolkondasit nuk ka fare lëvizje. Humbur mes fushave, ku meandron Semani, ai i kthjellet jetës së tij jo larg llumit të lumit, që e ka përpirë shpesh dhe fikjes së kohës. Pas viteve 90 është restauruar nga ortodoksët, por shkëlqimi i dikurshëm është larguar për të mos ardhur më. Dikush i ka vënë zjarrin mjediseve natyrore përreth, pak javë më parë... ndërs

Ka mbetur pak nga lavdia e dikurshme e Luftës së Ftohtë, por Shqipëria po e ngjall Pasha Limanin për t’i shërbyer cilësisht ambicieve të saj në NATO. Detarët turq, si qëmoti, e kanë sjellë në jetë pas vitit 1997, ndërsa tashmë vetë shtetit shqiptar i duhet t’i japë shkëlqimin e munguar. Fillimisht këtë po e tregon me grupin e oficerëve, që janë shkolluar në vendet e A

Në Vlorë ka humbur ajo ndjenja patriotike, me të cilën jemi mësuar ti njohim lebërit trima. Globalizmi dhe mbijetesa i ka bërë koshientë të sotmit, që të shikojnë më shumë të përditshmen. Për fat, ditët e fundit, njerëzit e Ateliesë kanë rregulluar shkronjat e varrit monumental të Ismail Qemalit. Ndërsa, grupit monumental, i kanë ngjitur skelat për ta pastruar. Kuptohet,

Qyteti i Delvinës tashmë është kthyer në një aneks fare pa rëndësi të Sarandës. Shumë vite më parë, Saranda ishte vetë më shumë se aneks i qytetit të Delvinës dhe i zhvillimit të saj. Nga Delvina kanë dalë një kryeministër, intelektualë...madje dikur edhe një patriark. Por, harruar fjalët dhe zulma, Delvina, tash, mbijeton si qëmoti- vetëm falë emigracionit të njerëz

Një tubim i madh është zhvilluar dje në Tiranë, në mbështetje të pavarësisë së Kosovës. Shqipëria është ngritur në këmbë jo vetëm në kuadrin institucional dhe atë politik për të përkrahur popullin e Kosovës në vullnetin e tyre të shprehur qartë për një Kosovë-shtet i pavarur dhe pjesë e Evropës së Bashkuar. Një nismë qytetare, e cila ka marrë një përkrahje sh

Në portin më të madh të veriut vazhdon e ndërtohet. Por, në vjeshtë nuk ka më njerëz. Plazhi bëhet tejet i bukur dhe i shpëton angushtisë, që i shkaktojnë plehrat dhe kaosi i njerëzve të verës. Kur, largohen bashkë me ditët e fundit të gushtit, atëherë qyteti kthehet në identitetin e tij: heshtjen. Sikur të kenë ikur në ndonjë shtegtim human, të gjithë njerëzit largoh

Itinerari turistik i shqiptarëve vitet e fundit është shumëfishuar e alternuar dukshëm. Krahas rivierës shqiptare ata frekuentojnë së shumti vendet turistike në Turqi, Greqi, Itali, Maqedoni e në mënyrë të veçantë bregdetin e Malit të Zi. Nisur nga informacionet që kisha për funksionimin e një qendre pushuese-kurative në Igalo dhe vlerësimet pozitive për efektivitetin e saj,

Fshati Kajcë të mirëpret me një bukuri të rrallë dhe një trishtim të madh që vihet re kudo. Shtëpitë solide, që tashmë janë braktisur, duket që nga konstruksioni se janë ndërtuar për shumë vite në vazhdim: me mure të gurta, shumica kulla të mëdha, ato janë planifikuar nga etërit për të qenë një lloj djepi i gurtë për shumë e shumë breza, por tashmë sëmundja e bra

Të persekutuar si kulakë, por që në vite kultivuan “të lakmuarin” e klubeve më të famshme të botës. Bij të tregtarit të suksesshëm, Miri Gjika i cili pas çlirimit do të përfundonte si shumë të tjerë i persekutuar dhe i burgosur deri sa ndërroi jetë, ata do të gjenin si rrugë të vetme për tu realizuar sportin. Sa herë që përmendet mbiemri Gjika vijnë menjëherë në

Eshtë freskët. Njësoj pluhur. Më pak se disa javë më parë. Konfuzion. Rruga, më në fund e shtruar. Kështu ka zbritur vjeshta këtu. Dhe, e ka veshur hyrjen e Shkodrës me një tis të lbyrshëm, prej shiut të fundit. Romët vazhdojnë punën, fëmijët e tyre qajnë, të tjerët stërhallen. Majtas. Bezistani i ri. I rrethuar me panele llamarine xingato. Fytyra e re e Shkodrës moderne

Komunizmi dhe tranzicioni i gjatë me vite e kanë lënë Shqipërinë larg prej infrastrukturës së përshtatshme të rrugëve. Përpjekje të mëdha po bëhen për të përmirësuar situatën, me ndihmën e donatorëve ndërkombëtarë.