Pogradeci është qytet që e ka liqenin në gjirin e tij. Shëtit nëpër rrugë dhe ndien përplasjen e dallgëve, këcitjen e peshkut, klithjen e pulbardhave. Fle natën dhe të duket sikur liqenin e ke aty nën jastëk si një ninullë të ëmbël.

Historia thotë, se shqiptarët e udhëhequr nga Ali Pashë Gucia (ai u bë pashë pas kësaj beteje) dhe Jakup Ferri (ra dëshmor në këtë betejë) i vunë pritë ushtrisë malazeze pranë vendit të quajtur Nokshiq dhe e hodhën në lumin Lim, duke i detyruar Fuqitë e Mëdha që, me Traktatin e Shën Stefanit, t’i jepnin Malit të Zi Ulqinin.

Ishulli është i qetë dhe po aq i pistë. Deri më 15 gusht, kur vendi i manastirit mbushet me pelegrinët e shumtë, që kremtojnë ditën e Shën Mërisë. Pastaj fillon koha deri më një 15 gusht të ri. Gjithsesi, pisllëku mbetet, dhe kontraston hapur me qetësinë dhe hyjnitetin që i ka falur natyra këtij vendi...Ish-pronë e Mit’hat bej Frashërit, sot ajo përbën një vendet më at

Një tabelë buzë superstradës që të dërgon në Lezhë shënon Patok. Mos u gënjeni të ndiqni atë rrugë! Ndiqni një rrugë tjetër. 200 metra përpara. Eshtë më e thjeshtë dhe makinën do ta kursejë edhe për pak kohë të tjera. Sa për të 8000 banorët e Komunës së Fushëkuqes, që jetojnë më tej, pak përshtypje u bën kjo dhe për 17 vjet kanë votuar gjithmonë për Partin�

Nje projekt i Shoqates Italiane per Zhvillim (VSP), synon rikthimin e fluturimeve dhe vecanerisht atyre turistike ne aeroportin e Gjirokastres. "Studimi i fizibilitetit per riaktivizimin e aeroportit te Gjirokastres” ben nje studim teknik dhe profesional te mundesise se rikthimit te fluturimeve ne aeroportin e vjeter.

Një det çatish prej guri në mes të të cilave shfaqet një kompleks i ndërlikuar rrugësh anësore, të ndara nga shkallë të mëdha. Kështu shfaqet Gjirokastra, qyteti i pozicionuar në thellësi të jugut të Shqipërisë. I shquar për modelin arkitekturor krejtësisht të veçantë.

Janë pranë kufirit me Greqinë në juglindje të vendit, në një vend që duket se virgjëria e Nënës Natyrë nuk preket lehtë. Ata pak vendas dhe akoma më pak turistë, që vijnë nga Greqia dhe Italia, shërbejnë edhe si përçuesit e vetëm, që i kanë ngritur famën Kanioneve të Lengaricës. Vinë duke u zmadhuar deri në lartësinë 150 metra e gjerësinë 10-12 metra…duke të dh�

Atë natë që do të gdhihej data 8 nëntor ne u drejtuam për në shtëpinë e vogël që po na priste. Në këto kujtime nuk do ta përshkruaj atë, sepse shtëpia ku u themelua Partia Komuniste e Shqipërisë tash është bërë një monumet i shquar ..

Kanë filluar turistë, që nuk janë indiferentë ndaj bukurisë së Alpeve, por banorët janë ende shumë larg turizmit malor, që pak e ndjejnë edhe si nocion. Larg tyre, pasardhësit e Fisit të Krasniqëve kanë filluar të jetojnë, falë lidhjes natyrore me Kosovën, e cila përveç tregtisë, u ka dhënë shumë më tepër frymëmarrje

Dardharët kishin shoqatën e parë në SHBA, një të tillë që deri më atëhere, asnjë komunitet fshatarësh nuk kishte arritur ta themelonte në Botë. Paskëtaj, rregulluan një varrëtore në fshatin e tyre, ngritën një xhade, hapën shkollë për vocrrakët e tyre mbetur përtej Oqeanit dhe sollën gati 90 vjet më parë shumë makina

Një legjendë e re lulëzon rrënojash. Pëllumbat pushtojnë Kalanë e Rozafës dhe janë tashmë ushtarët e vetëm të paqes në ngrehinën e shekujve. Na i ka pru Zoti , më thotë kinse mistik, një djalë që kujdeset prej muajsh

Dy arkitektët italianë të erës musoliniste de Fausto dhe Brasini llogarisnin që Dajti të ndriçohej nga çdo pikë e Tiranës bashkë me lindjen e Diellit. Vetëm kaq u mjaftonte për konceptin e tyre. Më tej, askujt prej tyre, nuk i bënte përshtypje se çfarë kishte më pas. Vetë kryeqytetasit, të lindurit aty, pakherë u kishte rënë ndërmend se çfarë fshihte Dajti pas vetes.

Gjiri i Jalit është në fund të Rrugëve të bardha , që ndërtoi në kohën e tij Jul Çezari. Shekuj më vonë, ato janë shpërhumbur në gjirin e Himarës, krahinës që ka shërbyer për të mbajtur kreshendo, krenarinë e shqiptarëve