Kanë kaluar shekuj nga atëherë. Drini nuk kalon më në të njëjtin vend. Nuk ka doganë, ndërsa askujt nuk i merret tribut për kalimin ndër këto vise. Deja tashmë është qytet, por njësoj si shekuj më parë, qytet të vdekurish. Askush nuk e di historinë e dashurisë së madhe të kryezotit të saj, Lekë Zaharisë dhe luftën për Jerinën e bukur më 26 janarin e harruar të vitit

Legjenda është e fjetur tani në Butrint, ndërsa drejtuesve të rinj, që fare pak u duket këmba në qytetin e madh, u duhet të spastrojnë. Pas ndërrimit të kahut të politikës dhe për Butrintin nuk pati më qetësi. Si në një plenium partie, ministri i sotëm i kulturës, i kërkoi drejtorit aktual që të largonte njerëzit e mëparshëm

Sa keq. Askush nuk e trashëgon ...

“Kam mbjell pugull, jestinë, mjedër... Eh...çfarë nuk kam mbjell!. Në San Remo ia dijshin dhe punonim boll”. Po në burg pse të futën?-ia pret një bashkëfshatar, duke i prerë retorikën dhe ëndrrën. “Ah...”. Kthehet në tokë. Qesh. I qeshim. Qeshin të gjithë kotazi. Ky është një episod në fushat që janë fare pak qindra metra nga magjistrali kryesor i jugut shqiptar. P�