Humbëm një nga njerëzit që bëjnë histori
Dje vdiq një njeri nga ata që bëjnë histori. Tani i TOP-it arriti i vetëm për 7 vjet atë që vendeve si Shqipëria u duhen 70 vjet për të arritur. Ai jetoi me 300 km në orë dhe fluturoi larg, duke kapur ëndrrën e tij dhe duke ndezur ekranin e shekullit të ri, në një Shqipëri që ende jeton pas perdes së shekullit të vjetër. Vepra madhështore që Tani i TOP-it ndërtoi me intuitën e një gjeniu dhe pasionin e një fëmije, është modeli i një suksesi të barabartë me një jetë frenetike të jetuar në timon. Pa e ulur shpejtësinë për asnjë dekikë. Pa pyetur për orën dhe as për rreziqet e rrugës. Pa fjetur, përveçse duke mbyllur sytë për të ecur më shpejt.
Pas profesionistëve e talenteve që në mikrofonin e "Top Albania"-s dhe ekranin e "Top Channel"-it gjetën oazin e zhvillimit të tyre në kushte optimale, ishte jeta e një njeriu në kërkim të parreshtur të cilësisë më të mirë. Pas prurjes së pandalshme të risive të komunikimit, formateve moderne të pasqyrimit të aktualitetit, të qeshurave therëse të "Fiks"-it e atyre me lot të "Portokalli"-së, tingujve të "Top Fest"-it dhe jehonës së stadiumeve të botës së "Super Sport"-it në kohë reale, ishte jeta e një njeriu në garë me kohën. Pas tasteve të telekomandës që çelte çdo vit dritare të reja në shtëpitë tona, ishte jeta e një njeriu që s‘mund të plakej.
Ikja e tij përgjithnjë nga kjo botë që nuk i mjaftoi asnjëherë, le pas kudo trishtimin e thellë për ç‘ka humbi sot Shqipëria. Së bashku me dhimbjen e madhe tek unë për humbjen e një njeriu të jashtëzakonshëm, që pata fatin ta njoh nga afër qyshse nisi t‘i japë jetë ëndrrës për të cilën ishte lindur dhe të cilës i kushtoi jetën.